Cennetten KovuLmus Melek Gibi ...
Eğer Tek kelimeyle anlatabilecek kadar hafif yaşasaydım aşkını,anlatabilirdim belkide bütün hisslerimi bir çırpıda !
Ama o kadar kolay değil işte ... Varlıgının mükemmelligini anlatmak ne kadar güzel ve zorsa Yoklugunu anlatmakta bir o kadar kan,elem ve göz yaşı dolu !..
Nasıl başlamıştı nasıl birden bire senle olmustum anlamamıstım bile...insanın kendisini birden bire mükemmel bir rüyada bulması gibi bulmustum kendimi sende...
Belkide bir uykuda gördügüm rüyaydın ! hiç uyanmak istemedigim bir rüyaydın... ama uyandım işte. ugruna hayatımı bağışlayabilcegim rüyadan istemeyerek uyandım
Şu an o kadar karışık anlatılmaz bir hal içerisindeyim ki bunları nasıl yazıyorum nasıl dökebiliyorum sayfalarıma ben bile bilmiyorum şaşırıyorum kendime...
Varlıgında o cok kızdıgım sigara vardı ya hani ! içme diye yalvardığım ama sen içmek istediğindede kıyamayıpta içmene izin verdiğim sigara...
Nefret ettiğim sigara...seni her dumanda 1 adım ölüme yaklaştıran ama senin her çektiğin dumanda beni binlerce defa öldüren sigara...
Uğraş döktügüm ne kadar uğraşsamda sana bıraktıramadıgım sigara...
Şimdi yoklugunda hayal olan varlıgını sigarada buldum biliyormusun...İçime çektiğim her dumanda seni çekiyordum sanki !..
Sana ait oluyor senle oluyordum sanki...İzmarit oluyordu her yer tütün kokuyordu ellerim! ve ben ellerimi hiç yıkamıyordum
Avuçlarımdaki tütün kokusu senin kokun diye hiç yıkamıyordum...
Yoklugunu kaldırabilmek çok zor...Varlıgın ne kadar mükemmelse yoklugunda bi o kadar acı ! Yerimde duramıyorum bişeyler yapamıyorum elim ayagım tutmuyo
kendimi bilmez bi haldeyim! Ne için hangi amaç uğruna yaşadıgımı bilmeden alıyorum ciğerlerime nefesimi
Sen yoksan benligiminde bir önemi yok zaten
Bazen ölmek bile yakışıyor insana...
Herşeyi yakıştırırdın ya bana...Ölmeyide ben yakıştırdım işte kendime...
İntihar bir çare değil çaresizligimin kanıtıdır...
Seni çok seviyorum...
Konu: Cennetten KovuLmus Melek Gibi ... (Okunma sayısı 1325 defa)