Zor Mu..
Ne kadar da meraklıyız hayatımızı zora sokmaya.
En ulaşılmazları istemeye,
Ve nihayetinde kendimizi üzmeye.
İşte bu, hayatımızı yaşamak,
Paylaşmak istediğimizde,
Hayatımızın başlamasını istediğimizde,
Hayat sandığımız şeyin,
Hayatımızı bazen sadece yorduğunu hissetmek.
Gerisini düşünmeden.
Son nefesine kadar istemek.
Ama nefesini kesenin de o,
Hayatını elinden alanın da o olması
Ve bunu düşündükçe kendinle çelişerek geçirdiğin zaman ve zamanlar..
En sonunda dersin her anım, evet her zamanım onunla geçmeli,
Buldum onu dersin.
Ama gözlerini bir açarsın ki,
Nefes alamadığın noktadasın, hayatın seni zorladığı yerde.
Bir onda, bir sende.
Ve sonuç..
Hayatın seni üzdüğü yerdesin.
Seni, beni..
Ve bir de hayatı aslında!!
Hayatımı..
Senin bırakıp gittiğin,
Hayatımı benden aldığın yerde
