Yine Geleceğim Sen Bilmeyeceksin

[ozlemm]

Yine geleceğim
Sen
Bilmeyeceksin

Ellerimle yüzüne dokunacağım
Gözlerine bakıp seni çok
Çok seviyorum diyeceğim
Sen duymayacaksın

Kimbilir
Hayata sımsıkı sarıldığın
Yeni bir aşk ateşinde yandığın
Yepyeni coşkular edindiğin bir anda
Belki

Yine geleceğim
Sen
Bilmeyeceksin

Ellerimle yüzüne dokunacağım
Sen hissetmeyeceksin
Yüreğindeki coşku
Mutluluğum olacak
Sen bilmeyeceksin
Farketmeyeceksin

Kimbilir
En bitkin anında
Yüreğin anılara acılara çarpmaktan yorulmuşken
Umutsuzluklar bir yorgan gibi düşlerini örtmüşken
En vazgeçilmezinden vazgeçme anında
Belkide

Yine geleceğim
Sen
Bilmeyeceksin
Ellerimle ellerini tutacağım
Sen hissetmeyeceksin
Yüreğindeki hüzün
Ölümüm olacak
Gözlerine bakacağım
Seni çok ama çok seviyorum diyeceğim
Sen duymayacaksın

Yüreğim sana yanacak
Senle bitecek
Sen hissetmeyeceksin
Bilmeyeceksin

Ben hep bir adım arkanda olacağım
Sen hiç görmeyeceksin

***

Geldim
Yağmurlu bir gündü
Kimbilir belkide değildi de
Yüreğim hissetmez olmuştu aydınlığı, günü, geceyi

Bana geceydi
Yağmur yağıyordu yokluğunda

Sessizce geçtim kapından
Odanın ışıkları yanıyodu
İçerde sen vardın

Usulca süzüldüm pencerenden
Uzanmıştın yatağına
O güzel gözlerin dalmıştı yine uzaklara
Kimbilir
Belki ayrılıkları düşlüyordun
içinin yanmasıydı böyle dalgınlığına sebep
Belkide yeni aşkların
Umut dolu düşleri

Hafiften gülümsüyordun
O öpmeye doyamadığım dudaklarında
Bitmeyesice bir tebessüm vardı
Geçmişin güzel anılarımıydı
Yüreğinde beliren yeni umut kırıntılarımıydı
Kimbilir neydi aklındaki

Uzandım yanına
Ellerimle yüzüne dokundum
Soğuktun her anından
Hissetmedin
Gözlerine baktım
Donuktu hiç olmadığı kadar
Görmedin
Eğildim kulağına fısıldadım
SENİ SEVİYORUM DEDİM
Duymadın

Usulca öptüm ellerini
Kalbim çırpındı
Beynim düşlerim parçalandı
Farketmedin
Yine geldim
Sen Bilmedin