Seni ne çok sevmişim meğer
Seni ne çok sevmişim meğer; hayatıma ansızın girip ruhuma işlediğini fark edemeyecek kadar güzel olan yüzüne öyle dalmışım ki yeşil gözlerinin aslında sadece ölümümü hazırladığının farkına varamamışım affet...
Sevmezdim ben en azından öyle sanırdım meğer seni görünceye kadarmış hayattan nefret etmem, yüzümün gülmemesi ve bu alaca karanlığımın seni görünceye kadarmış hane derler ya hayatıma bir güneş gibi doğdun aynen öyle güneşimdin yeşil bakan gülen gözlerinle ansızın doğduğun gibi bir gece batacağını bilemedim affet...
Biliyor musun sana hiç kırgın değilim veya senden hiç nefret etmedim sen benim öteki yüzüm oldun gülmemi sağladın, şu hayatta bunun için özellikle minnettarım sana ama hayatıma sorgusuz sualsiz girip ve ansızın çekip gitmen içimi acıttı kaç geçe uykusuz kaldım uyur gibi oldum sen çıktın hayalimde karşıma seni söküp atmak kolay olmayacak bunun için üzgünüm affet...
Ama sevdim seni yeşil gözlü güzel kız acılarını hep hafifletmek istedim hep iyi ol istedim gül beni hayata döndürdüğün gibi hayata dönmeni istedim yapamadım affet...
Şimdi ben çıkıyorum hayatından sen iyi ol diye . anladım yanında olduğum sürece hep bir keder alacak seni hep beni tanıdığın güne lanet okuyacaksın belki ailenle tartışacaksın sırf yanında olmak isteyişimden belki yüzünü güldürmek isterken hep ağlatacağım o çok sevdiğim gözlerinden yaşlar akacak ve ben öleceğim. Şimdi ben çıkıyorum hayatından bir türk sineması gibi kapıdan çıkacam ardımdan gelip gitmememi istemeni bekleyerek ama sen yine kendi sıkıntılarınla boğuşurken beni fark edemeyeceksin ve ben yine senin için bir sigara yakıp içeceğim öksüreceğimi bile bile seni sevdim işte bu yüzden elveda kendine yi bak güzel kız hep hayatta gül benim güldüremediğim yüzün her daim gülsün seni seviyorum HOŞÇA KAL
[/b] [/i] [/color] [/b]
Konu: SeNi Ne ÇoK SeVmİşİm MeĞeR (Okunma sayısı 1429 defa)