çok zaman geçti üstünden,
geceler ve saatler yol aldı trenlerin arasında,
arabaya atlayıp gitmek geldi bazen aklımdan,
ama baktım ki: nere gitsem dikiz aynasında hep sen oluyorsun,
çok zaman geçti üstünden,
sular ve deniz hala köpük köpük bizim için,
sanki karşımdaki masamda yemek yiyen kadın sensin,
yüzün, gözün, mimiklerin, hepsi aynı,
değişmemişiz onca zaman geçmiş aradan
lakin değişmemişiz,
yine bir yanda sen,
diğer yanda ben...
kelimeler aynı,
öpüşler aynı,
dokunuşlar aynı,
güldüğünde yanağında oluşan çukur,
o ince, dolgun gamze aynı,
birtek aradan geçen yılların izi var alnımızda,
geride kalan ve geleceğe dönük,
ne varsa,
herşey aynı...
ikimiz için.
