Sen uykusuzluk nedir bilirmisin??
Tırnaklarınla yaptığını parçaladın mı??
Gözlerini tavana dikip düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle
Bekledin mi hiç??
Gelmeyince seni aramayınca
Ölesine ağladın mı??
Sonra çekilip en koyusuna yanlızlıkların
Ona ait ne varsa
Bir bir hatırladın mı??
Sen günden güne erimeyi bilir misin??
Dev bir ağacın vekarı içinde ölmeyi
Bir teselli aramayı
Issız parklarda tenha sokaklarda
Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda
Deli divane yollara düşüp
Yaşlanmış bir köpek gibi
Eskimiş bir gömlek gibi atılmışlığını
Hissettiğin oldu mu??
Sevmekten , günler geceler boyunca yürümekten
Elin , ayağın kalbin yoruldu mu??
Sen yalnızlığın acısını bilir misin??
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına??
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı??
Bütün gururunu çiğneyip
Sevdiğinin geçtiği yollarda bastığı toprakları
Eğilip öptün mü??
Sen çaresizlik nedir bilir misin
Sen yokluk nedir gördün mü??
Yanan başını duvarlara vurup parçalamak
Geldi mi içinden??
Sen her gün bin defa öldün mü??
Böyleyim diye ayıplama beni
Birgün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam
Yaralı ve yenik bir asker gibi
Darılma ;
Unutma ki
Her seven adsız bir kahramandır
Unutma ki
İnsan sevebildiği kadar insandır...
