Gönderen Konu: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...  (Okunma sayısı 9540 defa)

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« : Mart 04, 2009, 09:44:28 »
Artık bir düşünce kozmosunda,yitip giden benden izler arama...detayları yine kendime yar ettim,bütünlerin senin olsun..ben yine söylerim ezberlediğim türkülerin nakaratlarını...yine dillendiririm sevdiğim şairlerin şiirlerini..yine seçerim cümlelerin en güzellerini..sen seçtin gitmeyi..ben de senin istediğin gibi yaptım,aldım ve kalbimi bir boşluğa attım..bir şiir dillendirdim seni anlatsın diye ardından..


Boşlukta uçuşan sencil benler şiire düştü.....


“Başardın sevgili..
son kurbanındı seçtiğin,kalbim...
senli izleri,bırakınca
tek bir kelam etmeden gittin..


Başardın sevgili..
Bu senin kim bilir kaçıncı zaferin..
Doyurdun mu ruhunu
Sevdamı yeni şiirlerine mi işledin..


Başardın sevgili...
Koskoca bir yokluk bırakıpta,ezdin..
Zamansız ayrılığı dillendirip,
Kendini aklayıp (da), beni sildin..


Başardın sevgili...
Hiçbir şey olmamış gibi gittin..
Dönersen,şiirlerin bayramı...
Dönmezsen şarkıların isyanı olacak ismin.”


Sen başardın....


Ey zamanın kuşattığı kalbim...yolları mı engel koydun yoksa sevdama...her aşkın sonunda hazırladığım idam sehpasında, kaçıncı tekmem bu yalnızlığa...,her kaçtığım yoldan, kaçıncı kendime çıkışım..


Ey aşk!!bu kaçıncı gidişin benden,uzaklara...


Sen Başardın...
Kendimi yine kendimde yok ettim..


Bu aşktaki intiharına şimdi kocaman bir “Eyvallah”

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #1 : Mart 04, 2009, 09:46:27 »
Gözlerim yoluna düşmüş..hiç bir şey göremiyorum senden öte...

senden öte sözler duyamıyorum..aldığım nefes seninle sınırlı..


ayağıma pırangalar vurmuş odaların..çıkamıyorum eşiklerinden..bir adım ötene atamıyorum adım..hapsoldum karanlığında,kaçamıyorum..

tutsaklık demişler bunun adına..hayır bu tutsaklık değil!


tutsaklık değil benim senden gidemeyişim..!
başka birşey..
daha yüce.
daha akılalmaz.
daha sınırsız.
uçsuz bucaksız,dursuz duraksız..

daha da nefessiz bırakır insanı..daha da yapışır canına..etini koparırcasına hem de..kapıları kilitleyip anahtarları denize bırakır benim sana esaretim...


çaresizlik demişler bunun adına..hayır bu çaresizlik değil!


çaresizlik değil benim senden gidemeyişim..!
başka birşey..
daha yüce.
daha akılalmaz.
daha sınırsız.
uçsuz bucaksız,dursuz duraksız..

daha bir bağlar insanın elini kolunu..kanadını kırar..ateşlere salar tenini..tenine kor basar..gözüne mil çeker..içine ayaz emanet eder...baharlarını haraç keser senden..


aşk demişler bunun adına..hayır bu aşk değil!


aşk değil benim senden gidemeyişim..!
başka birşey..
daha yüce.
daha akılalmaz.
daha sınırsız.
uçsuz bucaksız,dursuz duraksız..

daha bir sefil eder insanı benim sende kalakalmışlığım..insanı üstünde intiharlar taşıyan iplerle sırdaş eder benim gidemeyişlerim..benim senden gidemeyişim,aşkı kapısında köle eder!!..



Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #2 : Mart 04, 2009, 09:49:20 »
Terk edilmiş bir sokaktayım..
Bütün duvarlar bana dargın..
Dargın bana bütün yollar,Seni sevdiğim için..
Ardından ağladığım için...

Oysa..
Yıldızlı gecelerde gözlerini gölgeleyen bendim..
Şafağın ışıklarını birer birer ben söndürdüm..
Bulutları ben iteledim dağ başlarına..
Sevdalılarını sığ denizlerde boğan bendim...
Nehirleri ben kuruttum..
Ve Ask'ı ben yaktım..Sen gitmeyesin diye!...
.
.

Bir labirentin sonundayım şimdi..
Ya yasayacam ya da öleceğim..
İkiside benim elimde..
Bütün sokaklar dilsiz,bütün sokaklar sağır..
Teker teker geçtim karanlık odalardan..
Yüreğim paramparça aştım engelleri..
Takıldım,düştüm,çok beter hırpalandım..
Ama inan bana Ay Parçam..
Sevdandan bir nefes,Tek bir nefes olsun usanmadım...

Bütün sokakların gözü benim üzerimdeydi..
Aklımda sen varsın diye..
Beni en zayıf yerimden vurdular “......”
Çok uzaklardaydın, nasıl bilecektin..

Geceydi...
Karanlıktı...
Sarhoştum...
Beterdim
...



Neye yarardı ki sensiz Ask?


Bir kez daha gitmeyesin diye..Ask'ı ben yaktım!...

.
.

İnce yağmurlu bir gecede,Kör bir bıçak gibi saplandın yüreğime..
Kan çıkmadı mı sanıyorsun gözlerimden..
Bir sırrımı daha öğrendi gökyüzü..
Ne ay anladı, ne güneş ıslak yüreğimi..
Kara dumanlar yolladım sana,Sarsın diye vefasız bedenini..
Soğuktu,karanlıktı, çiseliyordu..
Isıtmak için sensiz bedenimi..Ask'ı ben yaktım!
.
.

Sevapsız bir günahkarım şimdi..
İşte çırılçıplak karşındayım..
Dalgaları elinden alınmış bir gemi..
Yıldızları çalınmış bir gökyüzü..
Buzulları erimiş ılık bir kutup..
Ve karanlıkta çalınan bir ıslık gibiyim..

En mahrem sırrımı doluyorum boynuna..
Masum çocukların uçurtmalarını ben parçaladım..
Oyuncaklarını kıran bendim bebeklerin..
İçimdeki yangınlara sığdırıyorum Göz yaşlarımı..
Bir kıvılcım oldu ismin dudağımda..

Geceydi...
Karanlıktı...
Sarhoştum...
Beterdim...

Deli gibi yollara düştüm,Belki ölürüm diye...
Olmayınca..!!! Ask'ı yaktım
...

.
.

Bir baksana şu halime, ellerim kan ter içinde..
Bir diken yüzünden bütün gülleri birer birer ateşlere attım..
Gitti dediler senin için, Bilmiyordum...
Ne senle oluyor, ne de sensiz..
Yokluğun cehennemin diğer adıymış..
Ben deli, ben divane,Nerden bilecektim?..
Ey ayın en güzel hali olan parçam..


Ben Aşk'ı Sen Gittin Diye Yaktım....!!!
[/b]

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #3 : Mart 04, 2009, 09:51:17 »
Susmalı insan sırası ona gelince... Bazen bir anlık susmanın anlatabileceği şeyleri saatler süren konuşmalar anlatmakta yeterli olamıyor.

Bazen susuşlara saklanıyor sevgiler... bazen de nefretler... Her susuş beraberinde bir birlikteliği getiriyor yada ayrılığın soğuk duvarlarını örüyor araya. Söyleyecek, söylenmesi gereken çok şeyler olduğunda da susuyoruz çoğu zaman. Kendimize anlatıyoruz nedense karşıda ki dinlesin diye hazırladığımız hep 'ben' le başlayan uzun cümleleri.. Ve bitişlerde hep acabalar kalıyor aklımızda...


Her şeyi bitiriyoruz kimi zaman tek bir söz söylemeden, açıklama yapmadan. Susuşlara saklanıyoruz yine...Bırakalım da onlar anlasın diye...

Herşey bittiği zaman başlayan şeyler bazen güzel de olabiliyor ama hiçbiri sonsuza kadar sürmüyor. Sonsuz olacak bu defa diyerek başlanan her şey yarım kalıyor. Yarım hayatlarımıza bir de yarım insanlar ekliyoruz sonra. Ve her her seferinde savunmamız onları sonsuz sanmamız oluyor.

Tükeniyoruz yavaşça... Tüketiyoruz hayatı. Susuşlardan sıyrılıp yol oluşlara sığınıyoruz sonra. Gidiyoruz...uzanıyoruz sonsuza. Yolcular gelip geçiyor üzerimizden adlarını bile öğrenemiyoruz acelelerinden... acelemizden.

Her yolun vardır bir sonu deyip kendi sonumuzu keşfe çıkıyoruz. Vardığımız diğer yol ayrımları da aynı bizim gibi; hepsinin üzerinde izler var geçenlerden ve hiçbirini silebilecek kadar kuvvetli bir rüzgar yok ortalıkta.

Terk edilişler başlıyor sonra yapayalnız kalıyoruz...


..Kendi yarattığımız sessizliğe çakılıyoruz..

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #4 : Mart 04, 2009, 09:54:47 »
Şimdi yazmaya kıyamam seni..Her cümlenin sonuna koyduğum üç nokta..Seni anlatır ya,


Sen ben ve bizi..


Önce birdik...Bir noktada ikimizdik..Sonra çoğaldı noktalar 2 noktada



..birleştik..

3 noktayla yetinemedik...
Son noktayı koyduktan sonraki gidişinle bendeki tüm noktaları bitirdin.!
Haklıydın kendince sebeplerden duvar ördüğünde tenine..
Ben uzaktan uzağa yasakta olsa seni düşlediğim her geceye binlerce lanet yağdırmak istedikçe,
Dahamı çok seviyorum ne...?
Gözümün senden başkasını görmemesi körlükse..Evet körüm ben..
Görmediğin tek bensem..Evet körsün sen...!
Benim çocukça hayallerime yenik düşüyorsun.Kana buluyorsun dünyamı
Her gün biraz daha uzağıma düşünce sen.
Bitiriyorum yavaş yavaş hayalimi.
Yetmiyor..!Avuntu yok..Ümit yok..
Olabildiğince umutsuzluk var..
Çokça yetinecek kadar..
Ölmeyi dahi isteyecek kadar.


Seni unutmayı beceremedim hiç güzüm...
Acı noktam oldu hep,sevinç virgülüm
...


Görmüyorsun..Sana ağlıyorum her satırda..
Gözyaşı biriktirdim yastıklarda..
Görmeni dilediğim aşkıma akıttığım onca gözyaşı,
Sevmiyorum bu yalanı..!


Ağlamıyorum..Gözüme aşk Kaçtı..!


Bak halime..Ne gördüğünü söyle.
Çokmu bitmiş eksik yanlarım?Çokmu eskimişim bende..?
Zamana direnip en doğruyu söyleme..!
Bırakta buda beyaz yalan olsun hikayede..
Başımın üstünde taşıdığım kocaman bir düşünce,
Yada hesaba katılmamış ağırlık bedende..
Çok değilsin,çok gelen sen değilsin ömrüme..
Kalp bu ya hevesli korkmadan sevmeye...


Yüreğime batdı sevdan..Çok içime...



((Önceden sen,ben ve aşkımız vardı...
Üç noktaya sığdı(...)
Sonra sen,ben ve biten umutlarımız kaldı....
Dört noktaya sığdı(....)
Şimdi ise elimde sen ve yeşertmeye çalıştığım aşk kaldı...
Noktalara sığmadı.
Gözyaşlarım vardı..Ne denizLer ta$ırdı...))

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #5 : Mart 04, 2009, 09:57:33 »
Hissetmiyorum...!
Şimdi yaktığım gri dumanlarla kaplı sigarayı hafifçe tutup yüreğime bastırıyorum...


Acı mı...Hissetmiyorum...


Ben acıların en büyüğünü...

Hani ayaz vurmuş bir sabahtı...Hani hafifte yağmur çiseliyordu gökyüzünden...Hani ben bir dere kenarına oturmuş içmiştim.Tam da çakır keyif olmuştum...Sonra senin yanına gelmiştim... Gözlerime bakmıştın. Öyle derin öyle sessiz çığlıklarla dolu bir bakıştı ki yüreğim titremişti...
korkuyorsun demiştin...Yok bişeyim dedim...Sustun...


Ölüm sessizliği sardı dünyayı...




Gömleğinin yakası açıldı hafiften...İhanetin kokusu sardı her tarafı...
İhanetin o ölmüş ceset kokusu...
Başım döndü...Nefesim daraldı sonra...Ruhum kalbimde yükselip boğazımda düğümlendi kaldı...
Sezen çalmaya başladı yüreğimde...Tükeneceğiz demeye başladı...
İşte biz o gün dedi...Tükeneceğiz demeden kapattım yüreğimin kaset çalarını...


O bana ait değil dedim kendi kendime...
Olabilir dedim...Yapabilir dedim...İsyan ettim sonra kendime...
İnkar etme sen onu başkasıyla paylaşamazsın...
O senin herşeyin...Sen onsuz bir hiçsin...

Sus yüreğim yalvarırım sus...


Gurur almış eline gümüş bıçakları seni öldürecek sus...


Lanet olsun...Tenine haram değdi sevdiğim...
Lanet olsun...Neden unutmanın silme tuşu işlemiyor ihanete...



Acı mı...? Hissetmiyorum...!
[/color]

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #6 : Mart 04, 2009, 10:00:29 »
Eski bir Türkçe kitabında
rastladım sana.
Sırtın pencereye dönüktü,
odan kararmak üzereydi,
usulca öne düşmüştü başın
yorgun bir düşü taşıyordun omuzlarında.


Birini bekliyordun,
kendini bekler gibi...



Ne zaman aşkın adı geçse
sen gelirsin aklıma...
Sırtın pencereye dönük,
başın öne düşmüş,
bir inanç titreşir, yaralı, yorgun omuzlarında


Ne zaman adın geçse
eski bir Türkce kitabında
...aşk kararmak üzeredir odanda
...[/color
]

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #7 : Mart 04, 2009, 10:03:27 »
Elimizde vedalar için hazırlanmış bir harita olsa keşke.Çünkü; bilinmezlikle başa çıkabilmek bazen zorluyor insanı.


Ayrılık sonrası yolumuzu belirleyen; sağa mı, sola mı, sapağa mı, düzlüğe mi, feraha mı, sıkıntıya mı doğru yol aldığımızı anlayabileceğimiz ve o yoldan başka bir yolun daha olduğunu görebileceğimiz şöyle açıklayıcı bir harita olsa diyorum...


Ne zaman biriyle vedalaşmak zorunda kalsam ne diyeceğimi, nasıl davranacağımı bilemem ve buz kesilirim o an.


Uğurlamanın da uğurlanmanın da bir usulü vardır derler ya, hiç anlamam o işlerden.


Ve bu gece vedalar adına birkaç satır yazmak istedim.. Daha doğrusu şöyle derinliği olan bir vedayla gitmek istedim kendimce…


Bir aşkın nasıl yaşandığını o aşkı yaşayan iki insandan başka kimse bilemez aslında.


Artık hayatımda olmayacak birini iyi anmaya çalışma çabalarım çevremdeki herkesi çileden çıkarsa da ve bu ısrarıma anlam veremeseler de ben böyleyim.İnanmışlığımın önüne hiçbir mantık geçmiyor işte…




Madem okuyorsun yazdıklarımı, şimdi dinle:



Işığı göremediğin, hayat adına umudunu yitirdiğin ve kendini çıkmaz sokaklarda hissettiğin anlarda bil ki sana iyi dileklerde bulunan bir yürek var.


Evet biraz cadıyımdır, huysuzumdur, sinirlenince ne dediğimi bilmem, ağzımdan çıkan lafların sonunu asla hesap etmem ama her şeye rağmen nasıl bir kalbim olduğunu en iyi sen bilirsin bu hayatta.Acıyan yanımla acıtmışımdır seni bunu unutma.


Bana yaşattıkların pek hoş şeyler değildi elbette ama tüm bunları şaşkınlıklarına, hayatın seni artık yorduğuna, huzur istediğine, verdiğin kadarını aynı anda almak istemene filan veriyorum.


Vicdanen bir rahatsızlık içinde olmadığını biliyorum ama keşke bazı şeyleri bilmeseydi, dediğini de duyar gibiyim.Ben de iyi ki duydum, demedim zira…


Uzun süren beraberliklerin sonunda iki yol vardır.Ya sonsuzluğa çıkılır el ele ya da sonsuza kadar ayrılır eller.Tüm aşkların çizilmiş bir kaderi vardır derdim de bir türlü inanmazdın bana Bak, sonsuza dek ayrı kalacaklar tayfasındayız artık.


Şimdi cd de ‘Cennet’ çalıyor…Mahşerde olduğumu düşündüğüm o geceden sonra bu şarkıyı bir daha hiç dinlemedim biliyor musun? Şimdi ise son dinleyişim…  :'(


Nedense samimiyetle ve gerçekten hissederek bana dinle, dediğini düşünmekteyim hala.Bence artık sen de asla dinleme bu şarkıyı.


Bir zamanlar içim çok rahattı ayrılsak bile birbirimizi sevdiğimizi, varlıklarımızın başka başka insanlarla asla ikâme edilemeyeceğini, ne derdim olursa olsun aradığım an yanımda olacağını düşünüyordum.


Şimdi benim telefonumda senin numaran yok, hatırımdaysa daha ne kadar kalır bilmiyorum. İşte, ayrılıkların en yaman çelişkisi de bu bence.


Umarım çok mutlu olursun umarım sonsuza dek ayrılmaz elleriniz ve umarım benle yaşayamadığın her şeyi onunla yaşarsın ve böylece yeni arayışlar içine girmene de hiç gerek kalmaz.

Derinliği olan bir veda olsun istedim…İstesem arardım seni ve yine aynı sözcüklerle veda ederdim sana ama o zaman vedam ölümsüz olmazdı. Ne ben, bu satırları yazarkenki kadar içtenlikle söyleyebilirdim aynı sözcükleri sana; ne de sen, şu satırları okurken gibi dinleyebilirdin beni.

Şimdi son söz:

Varsa hakkım helal olsun sana ve canın sağolsun.
Hoşça kal.



Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #8 : Mart 04, 2009, 10:05:40 »
Gecenin Bilmem Kaçıncı Dilimi..
Dışarıda İçine Çektiğinde Adeta Çiğerleri Donduracak Bir


..Soğuk..


Ve Ben Uykusu Kaçmış Kelimelerimi Bir Arada Tutmanın Teleşındayım..



Gece... İşil İşil Gökyüzü...


Önce Her Yildiza Senin Adini Verdim...


Yetmedi... Hiçbiri Senin Görmediğim Gözlerin Gibi Değildi...
Ben Yalniz Senin Gözlerini Yildiz Bildim...
Herkes Altinda Sarhoş Olacaği Yildizlari Araken...
Ben Senin Görmediğim Gözlerinde Bitirdim İçki Kadehlerini...



Herşey Siyah-Beyazken...
Ben Mavi Bir Düşte Gizlendim...

Konuk Oldum Uykularina...
Gördüğüm Her Rüyanin İçindeydin...
Gördüğün Deniz Miydi...
Ben O Denizin Martisiydim...



Bir Ormanda Mi Yürüyordun...
En Ulu Ağaciydim...
Sonsuz Hasret Ateşiydim Ben Her Gece Kapinda Yanan...
Sen Bile Söndüremezdin Beni...


Çünkü... Hasretim Sen Varkende Dinmeyenindendi...


Kolaydi Sevmeler Ben İmkansizi Seçtim...
Ne Kadar Yakinsan O Kadar Uzaktin Bana...
Elimi Uzatsam Tutabilirdim Ama Bir O Kadar Da Ulaşilmazdin...


Kaçanlardan Değildim Ben...
Kaçamadim...



Ne Zaman Vazgeçmeye Kalksam...
Yüreğim O Kocaman Haliyle Dikildi Karşima...
Ben Yüreğimin Sesini Dinledim... Ve Yüreğim Aslinda Sendin...


Her Sözcüğe Denedim Seni Anlatmak İçin...
Her Sözcüğün Üzerinde Durup Bin Kere Düşündüm...
Ya Onlar Anlatamadi Seni Ya Sen Onlara Yetmedin...


Ben Ki Konuşmayi Bu Kadar Seven... Böylesine Laf Cambazi ...
Bir Tek Seni Tarif Edemedim...




Sözcükler Yetmedi Ya...
Renklere Sarildim Bende...
Bir Tek Mavi Anlatti Seni...
Maviye Yakişan Yalniz Sendin...





Ne Kendimi Sakladim Nede Sözlerimi... Duygularim İçtendi...
Seni Kendimi Sever Gibi Sevdim...


Tutkuyla Bağliydim Sana Ama Sevdam Senin Tutsağin Değildi...
Ben Özgürlüğüme Düşkündüm...
Ve Özgürlüğüm Sendin...


........ Dinle Ey Yar.........



Sana Bağimli Olmadan Büyüttüm
Ben Bu Sevdayi İçimde...
Sen Olsanda Büyümeye Devam Edecek Olmasanda...


Sevmişim Bir Kere Seni Kurtuluşun Yok...Seni Özlemeyi En Çok Ben Bilirim...
Hiç Yakinmadim Seni Özlemekten...


Üstelik... Kavuşmama İhtimali...
İşlenmemiş Bir Taş Gibi Önümde Dikilip Dururken...


Sana Dokunamamak Yüreğimi Böylesine Acitirken...Yinede Bil Ey Yar.........
Ki Yüreğimi Kanatan Bu Aciya İnat Dokunmadan Tenine Saatlerce Sevişebilirim Seninle.........


Seni Göremeyen Gözlere İnat,Seni Hissedemeyen Ellere İnat,Seni Bir Türlü Bana Getirmeyen Zamana İnat,Seni Sevmekten Vazgeçmeyeceğim...


Ahh Yar
Ahh Hasretim


Sustum Çığlıklarımı Geceye Asıp
Sustum Avaz Avaz Yokluğuna.........


Ahh Yar
Ahh Güneşim
Koştum Adını Dilime Dolayıp
Koştum Düşe Kalka Varlığına .........


Yüreğimin Kalemiyle Yazıyorum Bu Paragrafı; Gözlerini Yumarak Oku.. Biz Hep Yumduğumuz Gözlerle Görmedik mi Birbirimizi..


Bir Hep Gözlerimiz Kapalı Dokunmadık mı Birbirimize..


Bir Hep Gözlerimiz Kapalı Sevmedik mi Sevişmedik mi..


Seni Umutsuzca, Beklentisizce, Hayallerce Sevdim Uzağından...


...Beklentisiz Beklentilerim Yine Kocaman...


...Engel Tanımayan Nüksetmelerin......Karşılıksız Sevdigim Gibi...



...Olmuyor Keçim ...Olmuyor... Sen Den Gidilmiyor...



...Zaman Yine Aldı Başını Geçip Gidiyor...Tutmak Ne Mümkün...


...Son Bir İstek Dürtüp Duruyor Tüm Bastırmışlıklarımı...


...Sadece Benim Olacak Bir 24 Saat...


...İçinde Senin Olacağın...Ve Her Saliyesine Kadar...


...Parçalanarak Tüketeceğim Bir 24 Saat...


...Hiç Konuşmadan...


...Gözlerimi Kapatıp...


...Sadece Varlığını Hissetmek İstediğim...


...Nefesini Duymak...


...Kokunu Almak İstediğim...


...Parmaklarımla Saçlarından Ayak Parmaklarına Kadar...


...Sana Sadece Dokunabileceğim...


...Şu Başı Belli Sonu Belirsiz Yaşamdan Çalınmış Bir 24 Saat...


...Son Dileğim...



...Yine "Ne Çok" Ve "İmkansızı" İstemekteyim
...

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #9 : Mart 04, 2009, 11:31:38 »
 
Bitiyor zaman.


Tüm saatler kum saatinin içinde birbiri üstüne yığılıyor. Sahte mutluluklar giyiniyor sözcükler. Sen-ben savaşında imtiyazsız
yarınlara bugünden açıyorum gözlerimi. Savaşacak kadar bile yakın olmayışımızı bilirim. Bilirim, acı verişindir bu kadar sözcük dizdiren. Ömrümü ömrünün ardında sürüyen...


Aynaları kırıldı mutluluğumun. Söz dinlemeyen yanımı artık çok iyi tanıyorum. Ayağım takılıyor bir acıya ve yokluğunun üstüne düşüyorum.

Hala üşüyorum...


İğne deliğinden geçiriyorum sevdayı. Sen oluyor nakışımın adı. Bir an sen oluyorum anlayışsız, vurdumduymaz... Sonra bana dönüyorum. Bak hala ağlıyorum... Harf harf işlerken kelimelerimi, şimdiden yerleştiriyorum acılarımı parmaklarımın ucuna. Son düşen cemreyi de ayırıyorum payıma.
Kapatıyorum gözlerimi. Hadi git yâr, geldiğin gibi. Acıttığın yerden tüm acılarımı da topla git hadi.


Anlamadım yâr


Sen mi yâr olmadın yoksa ben mi yarenlikten uzaktım? Hangi kıyıya vurmuştu aramızdaki eksik o taş? Hangi şarkıda yarım kalmıştı notamız? Hangi satır içine sığdırabilmişti de seni; sen bulunmazım olmuştun?
Ah yâr sana bağlamazsam sözcüklerimi, hep anlamsızlık oluyor yüreğimin dili. Sana bağlandığında da gözyaşına paralel oluyor. Yok, mu önümde senden gayri gidecek bir yol?

İçim yine aynı mısra´ları tekrarlıyor
Yamaçlarımda senli güzel düşerim var
Ama düşlerime damlayan zehir de sensin yâr



Bulamadım yâr.

Seni bu kadar ararken kendime bir mutluluğu da bulamadım. Zamandan bir bir çalıp saatleri sızlayan yanlarıma kattım. Ben acıyı aşka yama yaptım. Hafife almadım duyuları. Kuytu köşelerde ölümüne besledim sevdayı. Acıydı bildiğim aşkın ön adı.


Hiçbir şehre sığmadı yüreğim.
İstanbul sen de yüreğimi ayaklarına doladın.
Ve sen düştün ben kanadım.
Ezildim, yarama yine koskoca bir kenti bastım.


Büyük bir uykudan ibaret sandım satırlarda yaşamayı. Kelimeleri vurdum kumsallara. Canımı ağrıttım ardında. Ve bir taş daha attım içimin karanlık dehlizine. Hüzün meskenine kilitli aşk hangi makamı kabul ediyordu ki sözlerine? Hangi yaram düşlerimi sana vurduğumda acı damlatmıyordu?
Gerçeğimde olmayan yâr gönlümden git!


Hadi git!

Ben sarsılan bir şehrin enkazı olmaya razıyım.
Ben, yine kâbuslar saklarım yatak başlarımda.
Ve sana şiirler biriktirmekten vazgeçerim.
Sessizliğimin sesini dinlerim bir sonbahar sabahında...

Bazen sonucu ne olursa olsun çekip gitmek gerekir[/b][/color].


Bazen aşk için aşkından vazgeçmek gerekir
...
« Son Düzenleme: Mart 04, 2009, 11:34:11 Gönderen: sibela85 »

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #10 : Mart 04, 2009, 11:34:56 »
Kaçsamda Üzerime Yağıyor İhanetin


Yitip gittin benden ..
Yüreğim habersizdi bu gidişten ..
Gittin mi?
Bittim mi?
Bittin mi? Yoksa sende ..


Bir yalnız tebbessüm kaldı yüzümde ..

.. Hepsi bu ..

Bir de ihanet saklı kutular ellerimde ..
sakladığım,


Önceleri içinde aşk sözcükleri
İçlerine bir bir ayrılık yağmurlarının biriktiğini
Gözlerimi yıldızlara sunduğumda gördüm;
Parlayan ışıkların karanlıklara gömülüşünü tek tek ..


Yalan mıydın?
Yalan mıydım?


Ben hiç ayrılıklara yürüyüşlere çıkmadım sevgilim !
Kimse incitmek için derinlerime koşmadı hevesle ..
Heceler bitti konuşamıyorum .


Son muydun?
Son muydum?


Ayrılıklarında adını aşk koy yüreğim;
Kaçsamda üzerime yağıyor ihanetin ..



Gittin mi?
Bittim mi?



Bittik mi biz şimdi ?...
.

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #11 : Mart 04, 2009, 11:37:56 »
... Bir şiirin içine sığındım, ayrılıklar dinince haber verin...



Sarı sayfalarda adresi yok hüznümün
çobanların kavalından süzüldüm ve geçtim
tenime değmeden utandı yanık ezgiler
ah dilim..! ..Ben sana “seviyorum” deme demiştim

yüksek sesli konuşmalar geceyi uyandırdığından beri uykusuzum
çelişkiler aşk’ın yolunu kesmiş
Sen bana bakma ey sâki..!
Demindeyim vedaların ve huysuzum

Seni, diline biber süremediğim yalancı anıların yanına koydum süt düşüm
kurallara uy, konuşma
seslensen de dönüp arkama bakmayacağım

Hoyrat olma sevda,
dokun ama hırpalama..
kadınlığımdan utanmadım, midesiz yalanlardan utandığım kadar..
tutkunun kalbine kim sapladıysa bıçağı çeksin hemen,
intikamım acı olur sonra, tat alamazsınız..
Rüzgar..!
Okşarken acıtıyorsun özlemleri
dilimde anlamını bilmediğim kelimeler var
öpüşlerimden akan sızı efsunlu

Kanım kaynıyor, ateşimin altını kısın

Dibi delinince aldanışların,
küçük bir çocuk gibi inandığım sözler kıyıya vurdu,
gidip bakmadım
gömdüm ihanetleri../..kimse başlarında ağlamasın
dünde bıraktım saflığımı,
Acı(ya) madım


Seviştikten sonra bile aynı bakabiliyorsa sevdalının gözleri, ruhuyla sevişmiş demektir..
Aldanmak..her sevdanın dayandığı ibre
ki hiçbir zaman sevişmedik aslında
sadece bedenlerimize ninni söylettik gözlerimizi kapamadan önce
temizledik akıttığımız ağdalı coşkuları
sonrası uyanış...
Gözler aynı bakmıyor sabahları

Ey kıvrımlarının debisi çağlayan acuze..!
Kan(a) ma bu sefil tapınmalara
bedenimde uyu, gözlerimde uyan
içindeyim...
Dışında olamayacak kadar


çığlık atan kavuşmaların dili tutuldu
her şey bir anda değişebiliyor, saç telinin rengi bile
koynundayım dalgaların
Göğsümü gıdıklıyor sarnıçlarımdaki serseri çocukluğum
göz yaşlarımı çekinmeden içti la minör haylazlıklar
açıldı göz kapaklarım
Görüyorum...


Tahrik oldu hırsım
soyunuyorum kalpazan bakışlardan


Deli yanımı tuttun ey hayat!
Lades...

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #12 : Mart 04, 2009, 11:41:21 »
Bıktım artık yeter...

Her gecem aynı düş, aynı hayal...
İki çift göz "Bedeni Ruhu"
Elleri elime değdi dediğim bir anda! sabahın ilk ışıklarına uzanan bir gecede buluyorum kendimi...
Hiç yaşanmamış bir kaç hayal, hiç dokunulmamaış iki el, hiç bakılmamış iki çift göz.... Sürüklüyor beni dur duraksızın...
Nefesim alabildiği noktada duruyor, bir soluk, ikinciye ciğerlerim param parça olucak! haydi yoLa devam....

Gittiğim yıkık dökük bir tren garından başka bir yer değil ... Son veda kokuyor her taraf...


İçimde hep aynı kız çocuğunun seslenişi...
Tek istediği " Haydi kalk gidelim, yalvarırım gidelim"


İçimden ona karşı "sus" diye haykırışlar kopuyor...

Hayır...

Ama bu sefer üzmemeliydim onu, ağlatmamalıydım... Bu kaçıncı sözümdü? Tutamadığım...
"Bu sefer son" deyişlerime oda inanmaz artık...

Yine bir kapı ziLine koşuşum...
"O geldi " deyişime bir hayal kırıklığım daha ekleniveriyor...

İşte hiç konuşulmayan bir dolu düşünce...
Düşmanımdı sensiz her gece..


Adı yok yaşanmışlıkların[/u]... [/size]

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #13 : Mart 04, 2009, 15:00:47 »
Sonunu bildiğim hayat oyunlarına tutanak yazdım yine.... Payıma düşen ihanetleri aklamak,yazgımı teselli etmek düştü yine bana.. Ben gittim,ben çizdim isminin üstünü.... Yalnızlık durağının istasyon şefi,kalbime, Ben verdim emiri,ben istedim sonu görmeyi... Bitecek bir şeydi biliyorduk...Korkuyorduk biçilmiş sonları giyinmeyi, Umursamıyorduk,mutluyduk....

Güçlüydük,sözüm ona cesurduk her ikimizde... Ne çok sözler veriyorduk,gideceğimizi hesaba katmadan günün birinde... Yalanlar söylüyorduk,pembe yalanlar.... Düşler kuruyorduk,gelecek adına... Sen öyle çok kaptırmıştın ki kendini.... İnanıyordun anlattığın masallara,benim gibi... Bir gün gideceksin dedim, Asla,gidecek biri varsa o ben değil sen olacaksın dedin, diğerleri gibi...

Her güzel şey bitmeye mahkumdu aslında,
Kavuşamayacaktık,yazdığımız mutlu masalda....
Gerçek günün birinde dikilince karşımıza, Sert bir yumrukla,dağıldık...


Anladık ki,
Bitmeye Mahkum bir aşkın can damarının kesilme vakti... Sen suçu bana yıkmaya,kendini haklı çıkarmaya çalıştıkça...


Anladım ki,
Hayatımda ki tüm hikayelerin sonu aynı bitiyor.. Biten bir aşkın can damarını kestim ben...
Sense, susarak uğurladın beni senden...

Çevrimdışı sibela85

  • Daimi Uye
  • *****
  • İleti: 1410
  • Teşekkür: 37
  • Hakkimda Bilgin yoksa, fikrinde olmasin!
Ynt: Ey Aşk!! Bu kaçıncı gidişin benden...
« Yanıtla #14 : Mart 04, 2009, 15:04:16 »
Zorunluluktu...Nasıl bir ipte iki cambaz oynamazdı,Onların kalplerinde de 2. tekil şahıs ağır gelmeye başlamıştı artık!Ağırlığı üstünden atmak,rahatlamak ister gibiydi Sevilen !Sevense verdiği ağırlığı anlar olmuş,gitmeyi içten içten işliyordu içine çoktan ...Sevileni üzmek istemezdi,varlığıyla sıkmak istemezdi...Çünkü o 'Sevilen' di .!Yüreklerinde hükümlerini sürdürek için uğraştılar var güçleriyle,Olmadı,Olamadı ...Üzerinde bulundukları ip kaldıramaz olmuştu onları !Yürekler biçare .Koyuldular yola !İkisi de arkalarına hiç bakmadan uzaklaştı,diğerinin yüreğinden,hızla,kaçarcasına ...Sevilen rahatlamıştı sanki,Öyle sanıyordu oysa ...Sevense uzun günler boyunca hep sevileni düşündü,Birde mecbur kaldıkları bu yolu !'Neden Bitti ? Mutluyduk Herşeye rağmen! Ona verdiğim yükü hafifletebilirdim ki ! Unutabilirdim acılarımı,beni üzdüklerini,Sıfırlayabilirdim herşeyi,Ama belki gelir,Sevdi beni,Alıştı bana,Ona verdiğim yükü bile özleyecektir' diye diye umut etti gelmesi gereken güne ...


Sevilense hiç durmadı,devam etti,Hiçbirşey düşünmedi belkide,düşündüysede hazmetmesi kolay olacaktı ki hala devam ediyordu yolunda !Arada bir durur gibi oldu,döndü Sevene,Kimi zaman sövdü boş yere,Kalbini acıttı sevenin sanki herşeyin sorumlusu 'Seven'miş gibi ...Sonra yine döndü devam etti,Sonunun nereye varıcağını bile bilmediği bir yola ... !


Zaman geldi geçti ...Ama Sevilen Dönmedi !Artık onu beklemek,kendisine verdiği acıları silmeyi düşünmek yerine Gerçekleri görmeye başladı !Gerçekleri görmeye başladıkça Hayata döndü ...Hayata döndükçe sindiremez oldu yaptıklarını Sevilen'in ...Aslında içinde çok şey birikmişti söyleyecek ona,Ama nasıl olsa anlamayacaını bildiği için,Sustu ...Yoluna devam etti !İçindeki çocuğa son bir şans daha verdi,yüreği yaşlanmıştı belki ama içinde biyerlerde bir afacanlk vardı ki hala hiç olmadığı kadar canlıydı ...Hiç yaşanmamış saymadı yaşanılanları,Ama hiç yaşanmayacak bidaha diyebildi !


Sevilen ne yapar ne eder bilinmiyordu,merak ediliyordu belki ama deşmiyordu merakını!Bi daha yaşanmayacak olanı niye merak etsin ki,Yaşanılanların tortusundan olsa gerek ne yaptığını düşünmek,aklına gelmesi ...


Ama biliyordu 'Seven' ...Sevilen'de onu merak ediyordu,Özlüyordu hala,Takip ediyordu uzaktan onu !Ve anlıyordu Seven'e verdiği acılrı gün geçtikçe ve Seven hayata döndükçe !Cesaret edemiyordu korkuyordu af dilemeye !Korkusundandı zaten bütün kaybetmişliği !



Biliyordu Seven ;
Unutamayıcaktı Sevilen Seven'i .!
Çünkü kimse menfaatsiz sevmemişti onu !
Ve biliyordu Seven,
Gün gelicek
Sevilen ağırlığını bile özleyecekti onun,[/b] [/i] ![/color]



Biliyordu
« Son Düzenleme: Mart 04, 2009, 15:05:19 Gönderen: sibela85 »