söyleyemediklerimi işitin lütfen...!

[sibela85]

Kendi Issızlığını da Özlüyor Bazen İnsan...

Bana aldanmayın!

Yüzüm bir maskedir,

Sizi aldatmasın.

Binlerce maskem var.

Çıkarmaya korktuğum.

Ve, hiç biri ben değilim...

Olmadığımı göstermek

İkinci doğam oldu.

'Kendinden emin biri' dersiniz,

Sanki güllük gülistanlık benim için herşey...

Adım güven belirtir.

Ve,

Oyunumun adı ağırbaşlılıktır.

İçimde ve dışımda denizler sakin,

Herşeyin kumandanı ben...

Fakat, inanmayın bana,

Lütfen!..

Herşey dışta düzgün ve cilalı,

Hiç yıpranmayan, her zaman saklayan

O maske!..

Altta ne güven, ne de rahatlık...

Altta,

Karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan

Gerçek ben!..

Ama saklarım bu gerçeği savunuculukla

Kimsenin bilmesini istemem

Zayıf taraflarımı düşündükçe,

Titrer ve sararırım...

Ve başkaları görürse iç dünyamı...

Gerçek beni ve yalnızlığımı!

İşte, maskelerimi onun için takarım...

Onun için, arkalarına saklanacak maskelerim var.

Onlar, gösterişle kullanabileceğim parlatılmış yüzlerim.

Bana, ‘sen değerlisin diyecek’

'Maskesizken daha bir insansın'

'Daha bir bendensin'

'Daha yakın, daha bir dostsun'

Diyecek bir bakışa muhtacım...

Benim yanıma sokulman kolay olmayacaktır!..

Uyarırım seni dost!..

Uzun yıllar kendini yetersiz hissetmiş ben,

Sana kendini kolayca açmayacaktır...

Bütün gücümle tutunacağım maskelerime

Ne kadar sokulursan yakınıma

O denli şiddetli geri iteceğim seni...

Kim olduğumu merak ediyor musun?

Hiç merak etme...

Ben çevrendeki her erkek ve kadınım...

Maske takan her insanım.

Doğan Cüceloğlu