Sanma ki kuytu bir köşeye sığınıp saatlerce ağladım
gidişinden sonra.
Sanma ki gülümsemelerimin gözbebeklerine
yağmurlar yağdı yokluğunun ardından bakarken.
Bilesin ki yüreğimin hiçbir köşesinde acılar adımlamadı
duygularımın kaldırımlarını…
Zamanımın tek bir lahzasında bile
aklıma gelmedi hayalin..!
Şimdi kurşuni gecelerin buğusunda dünlerimin
üstüne çizgi çekmek için sabahlıyorum.Sırf geçmişin
cam kırıkları yarınlarıma giden yollara dağılıp
kanatmasın ayaklarımı diye…
Yoo hiç üzülmedim kapıyı çarpıp çıkarken sen…
Ağlamadım gizli gizli odada valizini toplarken…
Sensiz kucakladığım ilk sabahı nefret kokan
günlerime eklemedim.
Yüreğimde uçuşan kelebeklerin kanatları kırılmadı.
Saçlarım darmadağın,alalade elbiselerle
karşılamadım hiçbir geceyi senden sonra.
Nasıl unuturum diye çırpınıp durmadım günlerce.
Yokluğuna nasıl katlanırım diye
düşünmedim hiç…
Görüyorsun işte sebepsiz çekip gidişin bu saydıklarımın
hiçbirini yaşatmadı bana.
Çünkü…
Çünkü ÖLDÜM yar…
Öldüm ben senin gidişinin ardından…
Şimdi söylermisin bana,yaşayan bir ölü ne
hissedebilirki?
Yaşayan bir ölü neyin savaşın verebilirki?
Unutma yar sakın unutma !
KATİLİMSİN ..!
alıntı
