İKİLEMLER
Kaderin cilvesi ikilemler..
Kalmak isteyip, gitmek gibi.
Sarılmak isteyip, uzaklaşmak gibi.
Sana bakmasını isteyip, gözlerini kaçırmak gibi.
Aramak isteyip, telefonu elinden atmak gibi.
Evet deyip, hayır demek gibi bir şey bu..
Seninle olmak istemek, bir yandan kaçmak senden. Benden uzaklaşmanı sağlamam ya da beni uzaklaştırman kendinden.. Kaderin yarattığı oyunlardan birini oynamamız gibi adeta. Bir yandan sözlerinle üstüme gelirken, bir yandan bunun pişmanlığını yaşaman içinde. Bunun çırpınışlarını yaşaman kendi içinde ve içinden çıkamayınca daha fazla kırmaya çalışman beni.
Benimse bitti artık deyip, gözyaşlarımın akması gibi senin için. Hayatın bana oynadığı bu oyunda kendi hayatımın baş rolünde miyim, yoksa figüranı mıyım anlayamamam gibi bazen. Sen gitmek isterken, kalmanı istemem gibi bir şey aramızdaki. Sen bitti derken, kal demek istemem. Sen yoluna devam ederken, benim kalmam gibi sende..
Hayatımızın cilvesi ikilemler..
Bazen sen gibi, bazen ben.
Bazen mutluluk, bazen acı.
Bazılarının devam etmesi, bazılarının takılması.
Bazen sadece susup dinlemek gibi..
Asla gitmeni istemediğim senin gidişini izlemek gibi adeta. Yanımda olduğuna sevinirken o an, söylediklerinle yıkılmak gibi bu ikilemler. Sensizliğimde devam etmeye çalışırken bir yandan insanları susturmam gibi.
Hayatın cilvesi ikilemler..
Sensizlikte seni yaşamak gibi.
Nefret ederken, sevmek mesela.
Bir an da hayatıma girip, yok olman gibi.
Çılgınca şeyler düşünüp, saçmalama demek gibi.
Kendimi engellemek,
Bağıra bağıra haykıramamak gibi,
İçimden geldiği gibi davranamamak,
Hayatın cilvesi ikilemlerin elinde oyuncak olmak ya da olmamak gibi,
Hayatı yaşayabilmek..
