Sadece mutsuzum …….
Nedeni , sebebi
yok ..
Varsa da benim haberim yok .
Kelimeleri yan yana getirip cümleler kuramıyorum , beynimin içinde çırpınan hiçbir şeyi söze dökemiyorum…
Ağlamak istiyorum avazım çıktığı kadar kimseye aldırmadan ama
bir damla göz yaşı akıtamıyorumGeceleri uyumak
güç sabah kakmak
imkansız , hep uyusam diyorum
açmasam gözlerimi hep kapalı kalsalar görmesem kimseyi kimse beni görmese elimde bir iğne olsa dokunsam
her şey pıt uçup gitse ….
Çocuk olsam diyorum bazen dönüp çocukluğuma bakıyorum boğazıma düğümleni veriyor bir şeyler
korkuyorum …
Neden ? ağlayarak gözlerimizi açıyoruz dünyaya diye kendimi sorguluyorum cevaptan çekiniyorum
susuyorumNe başlangıcı belli olan nede sonu bilinen bir yolun ortasına atılmış bedenim ,
Çuval gibi serilmiş ama içi boş bir çuval…
Odama kapatıyorum kendimi saatlerce elimde kalemim kağıdım benim için anlamlı ne varsa , beni hayata bağlayan ne varsa yazıyorum …
ANNE : Anne yazıyorum kalemim ağlıyor , ben ağlıyorum … Sonra içeri girip sarılmak istiyorum boynuna ruhum ruhuna karışana kadar , kokusu içime işleyene kadar …
Alışmaktan korkuyorum kaybetmenin sancısıyla kıvranmak içimi acıtıyor vazgeçiyorum..
BABA : Nedendir bilmem hep tebessüm ederim bu kelimeyi yazınca …
Karşılığını bulamadığım içini dolduramadığım kocaman bir boşluk.
BABA , avazım çıktığı kadar bağırıyorum sayfalara BABA
DOST : Önce kalbim sonra sırtım acıyor …
Kalbimde boşalan yerleri sırtımda ihanet hançerleri ben buradayım diyor …
Öyle çok kelimelerim var ki yazacak ama
karşısına dolduracak kelimelerim yok en son
BEN : evet ben yazıyorum en kıytırık yerine hayatımın ……Ben önemli miyim kendim için , başkası için , acaba birinin hayatında bir boşluk doldurdum mu hiç ?
Birisi için yaşama sebebi oldum mu ?
Benim için gözyaşı akıtan birileri var mıdır ?
Hiç sevildim mi ama öle lafta değil koşulsuzca
Kendimle savaşır oldum bu aralar , kendime çektim tüm kılıçları kalbime saplar oldum ruhum delik deşik , elim yüzüm kan revan içinde
Kalemim küs , kağıtlar küs , aşk küs , dost küs ,
Herkes her şey bana küs
Tıp oynuyoruz hayatla ben soruyorum o susuyor
Sustukça hırçınlaşıyorum daha da artıyor öfkem ne kadar varsa lügatimde bildiğim küfür sayıyorum yüzüm bile kızarmadan ….
O hala susuyor …….
Son kez soruyorum bak !!
Küsüp gitmeden senin oyunundan cevap ver bana
HAYAT BENİMLE ZORUN NE ? …alıntı...
beni çok etkilediği için sizlerle paylaşmak istedim
şuan bile gözyaşlarımı tutamıyorm
Rabbim kimseyi çaresiz ve yalnız bırakmasın
