Yüzündeki yorgunluğu görüyorum arkadaşım,
Biraz hırçın, biraz da durgunsun
Kimbilir kimler kırdı o sımsıcak kalbini…
Ama şunu bil ki,
Herkes tıpkı senin gibi hayat yolunda telaşla ilerlerken
Ne seni görüyorlar ne de kendi dediklerini duyuyorlar…
Ve aslında onlar seni değil kendi kalplerini incitiyorlar…
Gözlerindeki ışığı da görüyorum arkadaşım
Ne kadar haksızlık yaşasan da,
Ne kadar hak etmesen de bazı şeyleri,
Ve ne kadar hak etmese de karşındaki senin sevgini ve desteğini
Sen yine hayat dolu, sen yine sevgi dolu ve sen yine umut dolusun…
Ama şunu bil ki,
Senin sevgini, güvenini, desteğini sonuna kadar hak edecek insanlar da var…
Ve zamanı geldiğinde birer birer karşına çıkacaklar…
Bazen içindeki hüzne de şahit oluyorum arkadaşım.
Ama asla üzülme.
Onlar, senin değerini, kıymetini günü geldiğinde anlayacak insanlar.
Sadece şimdi kendileriyle ilgileniyorlar.
Belki bilmiyorsundur ama onlar da başkaları yüzünden üzülüyorlar
Ve acı çekiyorlar…
Ama şunu bil ki,
Bütün kalbiyle seninle olan, senin başarılı olman için çabalayan,
Senden ümidini hiçbir zaman kesmeyen insanlar da var…
Onlar hep yanında ve hep yanında olmaya devam edecekler...
Ve gerçekten hep seni destekleyecekler…
Umut vaad eden bir dünyada yaşıyorsun…
Belki biraz araman gerek ama hala sevgi, hala saygı, hala dürüstlük bulabilirsin...
Ben seni böyle seviyorum arkadaşım…
Yüzündeki gülümseme ve kalbindeki sevgiyle…
Umudunu ve gözlerindeki ışığı hiçbir zaman kaybetmemen dileğiyle...
Çünkü şunu bil ki;
Umudun bittiği yerde gözyaşı başlar, mutsuzluk başlar, kırgınlıklar başlar…
Ve işte o zaman anlamlı hayat biter, ruhsal ölüm başlar…
